Tytułem wstępu

O blogu

Celem zaistnienia niniejszego bloga jest pisanie o kinie. Tym mi najbliższym, stąd pewnie niewiele pojawi się w tym miejscu recenzji jednoznacznie krytycznych, to z jednej strony, z drugiej - niewątpliwie znaczna większość zamieszczanych tu tekstów dotyczyć będzie filmów szerzej nieznanych. Trochę w sposób nieunikniony, ale trochę też celowo.

I o sobie

Na początku był "Indiana Jones i Świątynia Zagłady".
Zaczęło się w dzieciństwie, od coniedzielnych wyjazdów z tatą i bratem do kina, od "Jonesa", "Nieśmiertelnego", "Elektronicznego mordercy", "Obcego", "Niesamowitego jeźdźca" a nawet – czego pamięć nie wyparła – od "Klątwy doliny węży". Potem pojawiły się wypożyczalnie i odtwarzacz marki Sanyo. W bardziej już mym dorosłym życiu widza najważniejsze okazały się dwa wydarzenia. Pierwszym chronologicznie był festiwal Nowe Horyzonty w Cieszynie w 2005 roku, pierwszym właściwie - obecność na portalu Filmweb, dzięki któremu miałem wielką przyjemność poznać kilka osób, których wkład w moją przygodę z kinem, i jego rozumienie, okazał się nieoceniony i pod niejednym względem przełomowy: Magdę, Piotra, Celę i Marcina.

Za najlepszy film w historii kina uważam "Pewnego razu na Dzikim Zachodzie" Sergia Leone. Nad najgorszym nigdy się nie zastanawiałem. Żadnych innych filmów nie widziałem tak często jak "Myszy i ludzi" Gary'ego Sinise i "Fucking Amal" Lukasa Moodyssona. Z współczesnych twórców do moich największych ulubieńców zaliczają się: Koreańczycy Lee Chang-dong i Bong Joon-ho, Amerykanin Paul Thomas Anderson, Francuz Bruno Dumont i Japończyk Hirokazu Koreeda. W ostatnich latach bliskie jest mi zwłaszcza kino koreańskie i japońskie, toteż o tych kinematografiach będzie tu pewnie najwięcej. Bardzo dużymi autorytetami spośród piszących o filmie są dla mnie Tadeusz Sobolewski i Michał Chaciński. Jestem raczej nadwrażliwcem.

Serdecznie zapraszam. :)